In de keuken van het Roermondse vrouwencentrum Maximina is eindelijk weer bedrijvigheid. De vrouwen testen een nieuw gerecht voor als hun eetcafé weer open mag: bariis basal sabiib. De oorsprong van dit rijstgerecht ligt in Somalië, het geboorteland van kok Amran Jibrel.
Aroma’s van koriander, knoflook en kurkuma ontsnappen uit de pan waarin lamavlees zachtjes ligt te stoven. De Somalische Amran Jibrel staat vandaag alleen in de professioneel ogende keuken van het Roermondse vrouwencentrum Maximina. Normaliter kookt ze in een team van zes vrouwen voor de gasten van het eetcafé. Nu dat door de coronabeperkingen is gesloten, is er tijd om te experimenteren met nieuwe gerechten. Amran greep de kans om haar traditionele Somalische recept van rijst met groenten en lamsvlees, bariis basal sahiib, te presenteren aan een panel van collega-koks en vrijwilligers van Maximina. Dat gaat dadelijk beoordelen of het gerecht lekker genoeg is voor de eetcaféclientèle. De Somalische heeft nooit een opleiding tot kok gevolgd. “Ik ben huisvrouw, maar koken is wel mijn hobby”, zegt de 48-jarige monter terwijl ze rozijnen behendig in zonnebloemolie frituurt. “Met vriendinnen uit Soedan en Irak wissel ik vaak recepten uit. Elk land heeft eigen smaken, dat vind ik mooi.”
Het waren haar vriendinnen door wie Amran indertijd in contact kwam met het vrouwencentrum. Die volgden er taalles en namen deel aan de kookactiviteiten. Vooral dat laatste prikkelde Amrans nieuwsgierigheid. Ze ging met haar vriendinnen mee, startte bij Maximina met taalles en meldde zich ook direct aan voor het kookteam.
Chef van de dag
Dat Maximina op donderdagen een eetcafé exploiteert, heeft niet als doel geld te verdienen, legt bestuursvoorzitter Anouk Dolmans uit. “We hebben geen winstoogmerk, we zijn een stichting. Het is de activiteit, het koken, waar het om gaat.” Naast koken en taalles organiseert het vrouwencentrum ook schilder-, naai-, yoga-, tuin- en zangactiviteiten én er is een winkel in tweedehandskleding. De deelnemers aan al die activiteiten zijn volgens de voorzitter vooral vrouwen die een beetje hulp nodig hebben. “Bijvoorbeeld omdat ze in een isolement leven op taalgebied of vanwege gezondheidsredenen niet zomaar mee kunnen doen in de maatschappij.”
Van de driehonderd deelnemers komt het merendeel naar Maximina voor de taalles, 60 procent heeft dan ok een migratieachtergrond. De lessen en activiteiten worden verzorgd door zeventig vrijwilligers en twee betaalde parttime-krachten, onder wie keukencoördinator Monique Morssinkhof. Ze onthult dat er van de vrouwen die voor het eetcafé koken, er altijd één chef van de dag is. “Die heeft dan de leiding in de keuken. De chef vertelt ook in de zaal aan de gasten wat het menu van die avond is, uit welk land het komt en welke ingrediënten er zijn gebruikt. Dat vinden de vrouwen vaak heel spannend om te doen. Maar na afloop zijn ze hartstikke trots, het geeft hun zelfvertrouwen een boost.”
De beoordeling
In de keuken klinkt een schaterlach. “Vandaag zijn jullie prinsessen”, roept Amran vrolijk richting de binnendruppelende panelleden die vragen of ze hulp nodig heeft. “Jullie moeten alleen proeven.” Vervolgens spoedt de kok zich door de keuken om gauw de laatste hand te leggen aan het eten. Door alle inspanning zit het anti-coronaspatscherm scheef op haar hoofd. De bewerkelijkheid van het gerecht wekt de indruk dat er een feestmaaltijd in de maak is, maar volgens Amran eten Somaliërs het elke week. “Wel veel pittiger, voor ons moet het echt heet zijn”, zegt ze. “Vandaag doe ik er wat minder chilipeper in.” Voor het oordeel van de panelleden is Amran niet bang. “Het is niet erg als ze het niet lekker vinden”, verzekert de goedlachse kok. “Ieder heeft een eigen mening en smaak. Dan pas ik het recept gewoon aan. Zo doen ze dat ook in een restaurant.”
Maar Amran hoeft niks aan te passen. Na de eerste happen klinken er alleen goedkeurende en enthousiaste geluiden uit het panel dat met kuchschermen op anderhalve meter van elkaar zit. Ook de smullende voorzitter en keukencoördinator zijn opgetogen. “De eerste keer dat het eetcafé open is, staat dit zeker op het menu.”
[bron: limburger.nl]